MANNAZ
Inne nazwy : Mann, Madr /mąż, mężczyzna, człowiek/.
Symbolizuje osobę, ludzką istotę i odnosi się do tej cząstki ciała, która potrafi postrzegać, nadawać bieg właściwym rzeczom we właściwym czasie i w odpowiedniej kolejności. Należy działać, ale jednocześnie być bardziej przenikliwym i dalekosiężnym w swoich planach. Sednem ludzkiego bytu z jednej strony jest największa szlachetność oraz moc ducha, z drugiej zaś słabość i śmiertelność. Istotną jest zatem inteligencja zrodzona z najwyższego poznania , dojdzie bowiem do przebudzenia.
Bez względu na zasługi należy pozostać skromnym, ciemna bowiem strona runy przywołuje depresję, płynącą z braku nadziei.
Największe zagrożenie pochodzi z wnętrza człowieka, gdyż zewnętrzny wróg stanowi jego odbicie. Zarozumiałość szkodzi. Na planie duchowym zawsze będzie się w punkcie wyjścia.
Intonuje się głoskę M.
Bóstwo Mannus, inaczej Borr, czasem poświęca się ją również Heimdallowi.
MANNUS – twórca ludzkiej rasy, według Tacyta syn ziemskiego boga Tuisto.
BORR – jeden z początkowych bogów staroskandynawskiego panteonu. Zalecał się i zdobył wzajemność córki olbrzyma lodu Destli. Z tego związku urodziło się trzech synów – Odyn, Wili i We.
HEIMDALL – strażnik bogów i najświatlejszy z Asów, rodziło go dziewięć matek. Ludzie są jego dziećmi. Stoi na straży obok mostu Bifrost i pilnuje, by nie wydostali się z Muspollheimu synowie ognistego olbrzyma Muspella. Zgodnie z mitem stracił on ucho, lecz otrzymał dar niezwykle ostrego słuchu, tak samo zresztą jak Odyn, który stracił oko lecz stał się wszystko widzącym. Heimdall to symbol siły pozwalającej słyszeć to, co nie zostało wypowiedziane i otrzymywać wiedzę baz słów.
Runa ma charakter magnetyczny i właściwości odwracalną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz