W staroskandynawskim języku wyraz run oznaczał tajemnicę, a znaki runiczne uchodzą do dziś za najstarszy typ pisma ludów północy Europy.
Runy, to system nie tyle mantyczny, ile magiczny. Najważniejszą ich zaletą – to prawie idealne przystosowanie do wykonywania różnych magicznych operacji, poczynając od dobrania imienia, a kończąc na przygotowaniu talizmanów ochronnych i przynoszących szczęście napisów. Mogą służyć do medytacji, uzdrawiania i zmieniania biegu wydarzeń.
Przewidywać z run przyszłość jest dość trudno, bo mamy do czynienia tu z czystym symbolem, którego sens nie jest tak oczywisty. Ten sens jest często ukryty głęboko, na poziomie mitologii, a to znaczy bardzo starej świadomości w egregerach rodowej i karmicznej pamięci.
Runy oparte są o bardzo stare podstawy i pracują z energiami, które dla współczesnego człowieka mogą stać się niebezpieczne. Stąd rada by odnosić się do każdej, bez wyjątku, runy ostrożnie i z szacunkiem.
Rozwój ludzkiej świadomości w swoim przebiegu ewoluuje od prostego poziomu ku co raz bardziej złożonemu. Dlatego nie należy ślepo naśladować starych ksiąg i wypełniać bezmyślnie dawnych instrukcji. Tysiące lat temu ludzie musieli wykonywać wszystkie operacje na poziomie materialnym – teraz wystarczy, gdy wykonasz je na poziomie astralnym i mentalnym.
Jako ludzie Ery Wodnika jesteśmy subtelniejsi, wrażliwsi – stare egregery pozostały takimi, jakimi były. Są one potężne, to prawda, a w dodatku prymitywne i niebezpieczne, wszystko przyjmują dosłownie. Tak więc najistotniejsze jest poznać zasadę.
W związku z tym poważna praca z runami wymaga przestrzegania pewnych reguł. Rytuał wprowadzający, inwokacja, konfiguracja przestrzeni, rozłożenia atrybutów, medytacja i dopiero potem przystępujemy do wykonania potrzebnej operacji. Po jej wykonaniu dziękujemy, zamykamy przestrzenie i chowamy atrybuty.
Dwadzieścia cztery runy, tworzące listę znaków runicznego pisma, nazywa się Futharkiem – od nazw pierwszych run – który jest uważany za najstarszy z runicznych alfabetów, a jednocześnie za najbardziej rozpowszechniony w dzisiejszych czasach. Jest on podzielony na trzy rodziny, zawierające po osiem znaków każda. Każda z nich nosi nazwę pochodzącą od imion bogów : Frey'a, Hagal'a i Tyr'a
- Grupa Frey'a symbolizuje zasady rozwoju i odkrycia ;
- Grupa Hagal'a przedstawia poszczególne elementy, jak i zachodzące pomiędzy nimi relacje
- Grupa Tyr'a wskazuje ma odwagę wobec przeciwności losu.
Runy umożliwiają nawiązanie kontaktu z Wyższym JA ponieważ każdy znak posiada własne znaczenie i jest wyrazem pewnych skojarzeń oraz symbolizuje szczególny rodzaj energii.
Starożytni posługiwali się drzewem Yggdrasill.
Zgodnie z legendą mamy do czynienia z trzema światami ;
- światy wyższe : Asgard, Alfheim, Muspellhein ;
- światy na Ziemi: Midgard, Utgard, Wanaheim ;
- światy niższe : Swartalfaheim, Nifheim, Hel.
Trzy wyższe, niewidzialne światy zamieszkują Asowie, czyli bogowie pierwszego pokolenia, dzieci ognistego olbrzyma Muspella i świetliste Elfy.
Trzy światy średnie, na Ziemi – żyją ludzie, olbrzymy i Wanowie, bogowie drugiego pokolenia.
Trzy światy niższe, uznane za dolne, są nazwane królestwem Elfów ciemności, królestwem chłodu, gdzie żyją lodowe olbrzymy, królestwem umarłych rządzonym przez królową – olbrzymkę Hel
Współcześnie światy legendarne w analizie symbolizują różne poziomy ludzkiej osobowości :
Nadświadomość : Asgard - wyższe JA, sfera światłych pobudek,
Wanaheim- wyższa mentalność, sfera pozytywnych refleksji,
Alfaheim - wyższy astral, sfera konstruktywnych emocji
Świadomość : Midgard - osobowość, ego, samoświadomość,
Utgard - niższe Ja, sfera ciemnych pobudek.
Podświadomość : Swartalfaheim – niższy astral, sfera niszczących emocji,
Hel - niższa mentalność, sfera negatywnych refleksji.
Muspellheim i Niflheim symbolizują tutaj kanały łączące człowieka z Kosmosem. Muspellheim, świat ognia, otwiera człowiekowi dostęp do kosmicznej energii.
Niflheim, świat zimna, to „czarna dziura” pochłaniająca i odbierająca wszelką energię, a dokładniej posiadająca potężną negatywną energię, z którą człowiekowi, z reguły, współdziałać się nie udaje.
W kolejnych postach podaję znaczenie poszczególnych run.
Ten wariant jest tylko w postaci przykładu, a nie jako najwyższa prawda i to ostatniej instancji. . Każdy, kto będzie odczuwał potrzebę poznania ich głębiej informacje na ten temat znajdzie w każdej pozycji odnoszącej się do run.
Tekst poświęcony runie zawiera przede wszystkim jej mistyczno - magiczne oraz energetyczne znaczenie.
Tak, czy inaczej runolog ma opierać się na twardej wierze we własną intuicję.
Zalecam głęboki szacunek dla tego starożytnego systemu symbolicznego i życzę doskonałej zabawy z RUNAMI.
W miłości mego serca.
Hania sansai
